Cisna jest miejscowością gminną, położoną w dolinie rzeki Solinki.

Miejscowość położona jest przy skrzyżowaniu trasy Sanok (Zagórz, Lesko) – Wetlina (Ustrzyki Górne) oraz trasy Dukla (Komańcza) – Wetlina (Ustrzyki Dolne). Położenie przy tak kluczowym węźle komunikacyjnym, pobliska główna stacja kolejki wąskotorowej (słynnej i znanej jako „bieszczadzka ciuchcia”) oraz przebiegające przez Cisną atrakcyjne szlaki turystyczne sprzyjają zainteresowaniu turystów tą miejscowością.
Cisna dawniej Czyasna, datuje swoje założenie w XVI w. Położona na starym trakcie solnym, wiodącym na Słowację przez przełęcz nad Roztokami, lokowana na prawie wołoskim, stanowiła własność Balów z Hoczwi. W wieku XIX trafiła w ręce rodziny Fredrów, (stąd też jej sentymentalny związek z Aleksandrem Fredro), którzy założyli tu hutę żelaza produkującą narzędzia rolnicze, garnki i piece. Surowcem była tu uboga darniowa ruda żelaza pozyskiwana w rejonie Hyrlatej.
Fredrowskie wyroby sprzedawane były nie tylko w dawnej Galicji, ale również na Węgrzech i Słowacji. Aleksander Fredro opisał Cisną w pamiętniku „Trzy po trzy”. Do momentu akcji “Wisła” zamieszkiwali ją głównie Łemkowie, Żydzi i garstka Polaków. Ówczesna ludność trudniła sie rolnictwem i pracą w lasach, powoli zaczynało się zainteresowanie tym terenem jako miejscem odpoczynku. Po akcji “Wisła”, Cisna opustoszała, pozostała tu tylko garstka Polaków związanych z Kolejką Leśną i leśnictwem. Od połowy lat 50-tych do Cisnej zaczęła napływać ludność z innych regionów Polski w poszukiwaniu miejsc na osiedlenie i pracy w lasach. Od początku PRL-u. W Bieszczady trafiali ludzie twardzi, ale często też niepogodzeni ze współczesnym światem. Były wśród nich wrażliwe dusze – rzeźbiarze, poeci, malarze. Takie postacie opisał Edward Stachura w swojej kultowej powieści Siekierezada. Drwale po wypłacie zbierali się w nielicznych bieszczadzkich barach. W czasie II wojny światowej i okresie tuż powojennym wieś uległa znacznemu zniszczeniu. Dnia 11.01.1946 r. Cisną zaatakowała banda Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA). W wyniku tych wydarzeń we wsi pozostało zaledwie około trzydziestu rodzin. Pierwsza cerkiew greckokatolicka w Cisnej wymieniana jest w roku 1739. Cerkiew ta rozpadła się w roku 1805. Przez kolejnych 20 lat we wsi nie było świątyni. Kolejną wybudowano w roku 1825 z fundacji Juliana Fredry. Była odnawiana w 1902 r. a po 1947 opuszczona. Dotrwała do roku 1956, kiedy to została rozebrana przez Wojsko Polskie (JW nr 2304 w Baligrodzie), któremu została przekazana z przeznaczeniem na rozbiórkę i prawem użytkowania otrzymanego materiału do budowy urządzeń granicznych. Po tej drewnianej, dwudzielnej świątyni zachowała się czytelna podmurówka. Jedna z ikon z ciśniańskiej cerkwi znajduje się w muzeum w Sanoku.

Od kilku lat odbywa się w Cisnej i pobliskiej Dołżycy festiwal Bieszczadzkie Anioły, który zawędrował tu z Górnej Wetlinki (a wcześniej z Wołosatego). W sezonie narciarskim czynny bywa wyciąg, który jest położony na stokach Hona (Honia). Cisna kojarzona jest także (a może przede wszystkim) z bieszczadzką kolejką wąskotorową. W Majdanie znajduje się stacja początkowa z której kolejka kursuje docelowo obecnie do dwóch miejscowości, tj. Balnicy i Przysłupu.

Do czasów obecnych z ciśniańskiej huty nie zachowało się nic, podobnie jak z tartaku, młyna i dworu. Obecnie ze śladów przeszłości zachowało się kilka drewnianych tradycyjnych chałup (tzw. chyże). Ostał się też Cmentarz przytulił on Biesa Janusza Zubowa był rzeźbiarzem; zmarł 31 grudnia 2000r. Obok tego ładnie wyrzeźbionego w kamieniu grobu leży Zdzisław Rodos (dziadek) również znany i szanowany rzeźbiarz. Zmarł 26 listopada 1996. Jest tu prawdopodobnie najstarszy widoczny grób w Bieszczadach z roku 1842 Antoniego Kwiecińskiego i jego wnuczek; Róży Augusty żyła 6 lat, Ludwiki Klary żyła 4 lata, zmarli na cholerę.

Uwaga: droga do Cisnej wiedzie przez serpentyny, a zimy tu śnieżne. Jednak nie wierzcie mediom przy odrobinie szczęście można tu dojechać bez obaw- to komunikat dla straszliwych Zimy nie można opisać w słowach – a ruch wtedy mniejszy i spokój większy.

Obrazek: Cisna 1” autorstwa „Piott” – Praca własna. Licencja CC BY-SA 3.0 na podstawie Wikimedia Commons