Kościół Matki Bożej Częstochowskiej w Zakopanem przy ulicy Kościeliskiej nazywany jest często „starym kościółkiem”. Jest to najstarszy drewniany obiekt sakralny w Zakopanem zbudowany w 1847. Niewielka świątynia z modrzewiowego drewna została ufundowana przez właścicielkę dóbr zakopiańskich Klementynę Homolacsową. Pracę prowadził miejscowy doświadczony cieśla, Sebastian Gąsienica-Sobczak. Kościół został poświęcony świętemu Klemensowi na cześć fundatorki. W latach 1850 – 1851 z inicjatywy pierwszego proboszcza Zakopanego, ks. Stolarczyka kościół powiększono i dobudowano wieżę. Remont generalny przeprowadzono w latach 50. XX wieku.
Kościół ostał zbudowany z modrzewia i ma konstrukcję zrębową. Wielobocznie zamknięte prezbiterium przylega do dwuczęściowej nawy, zakrystii i kruchty. Dach pokrywa gont zwieńczony sygnaturką.
Patronem kościoła był pierwotnie św. Klemens (na cześć fundatorki – Klementyny Homolascowej) i jego wizerunek zdobił główny ołtarz. Jednakże przed II wojną światową nadano kościołowi wezwanie Matki Boskiej Częstochowskiej, a portret św. Klemensa, jako drugiego patrona, wywędrował z ołtarza na lewą ścianę prezbiterium.
Prawdziwym arcydziełem prymitywnego, ludowego przedstawienia sakraliów jest wizerunek św. Pawła, spadającego z konia w drodze do Damaszku, namalowany przez anonimowego artystę w niemal komiksowy sposób. Jest on umieszczony naprzeciw ambony, na prawej ścianie kościoła. XIX-wieczną proweniencję ma także większość rzeźbionych feretronów oraz oleodruki świętych, umieszczone na froncie chóru. Natomiast nowoczesne, ale bardzo stylowe są zdobiące ołtarz antepedia, autorstwa Karola Kłosowskiego i (wymienne z nimi) Marii Bujakowej, a także stacje Męki Pańskiej, malowane na szkle przez Ewelinę Pęksową.
Na terenie otaczającym kościół znajdują się także zabytkowa Kaplica Gąsieniców oraz Cmentarz Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku.
Obrazek: Zakopane stary kosciol„. Licencja: CC BY-SA 3.0 na podstawie Wikimedia Commons.