Mauzoleum Piastów Śląskich we Wrocławiu mieści się w kościele św. Klary i św. Jadwigi przy pl. Nankiera, w szkole katolickiej Sióstr Urszulanek Unii Rzymskiej, w dawnej nawie głównej kościoła (obecnie jej rolę przejęła dawna kaplica św. Jadwigi).

Klasztor ss. Urszulanek i Mauzoleum Piastów we Wrocławiu to obecnie kościół p.w. św. Jadwigi wraz z dawnym klasztorem zakonu żeńskiego św. Klary. Siostry Urszulanki Unii Rzymskiej prowadzą tu Publiczne Gimnazjum oraz Prywatne Żeńskie Liceum Ogólnokształcące. Klaryski zostały sprowadzone do Wrocławia w 1257 r. przez księżną Annę Przemyślidkę, wdowę po Henryku II Pobożnym.
Władcy i możni czynili nadania na rzecz Kościoła, m.in. fundowali kościoły, starając się w ten sposób zapewnić sobie zbawienie – duchowni, szczególnie zakonni mieli obowiązek modlić się za swoich dobroczyńców. Ich szczątki spoczywały w świątyniach, a epitafia wspominały o zmarłych i ich czynach. Stąd największe mauzolea powstawały w kościołach. Często synowie i córki fundatorów, dotyczy to rodzin panujących, zostawało przeorami i przeoryszami w klasztorach.
Wśród barokowego wystroju kaplicy św. Jadwigi, na szczególną uwagę zwracają obrazy autorstwa Michała Willmanna, śląskiego malarza barokowego przełomu XVII i XVIII wieku. Obrazy przedstawiają sceny z życia św. Urszuli oraz św. Franciszka Ksawerego. Ten drugi obraz był zapłatą za naukę u urszulanek najmłodszej córki artysty – Helena Regina wstąpiła później do zakonu i przyjęła imię s. Maria Bernarda.

Mauzoleum Piastów Śląskich we Wrocławiu, czyli zespół ok. 20 nagrobków książąt wrocławskich i z innych linii rodu, głównie przeoryszy klasztoru, mieści się w dawnym kościele św. Klary i św. Jadwigi przy pl. Nankiera, w dawnej nawie kościoła. W centralnym miejscu umieszczono nagrobek tumbowy ostatniego księcia piastowskiego Wrocławia – Henryka VI Dobrego. Znajdują się tu także płyty upamiętniające m.in. jego, jego przodków (Annę czeską, Henryka III Białego i Henryka VI Grubego), księżne Jadwigę wrocławską, Eufemię wielkopolską, Elżbietę wrocławską (księżną oleśnicką), Elżbietę opolską i Małgorzatę toszecką oraz ksienię z rodu von Kurzbach. Ciekawostką jest fakt, że wizerunek Henryka jest pokazana z otwartymi oczami, w pełnym rynsztunku. Nad portalem łączącym obie świątynie jest umieszczona urna z sercem ostatniej Piastówny – księżnej Karoliny. Za życia była protestantką, ale ze względu na swojego męża przeszła na katolicyzm i po śmierci (w Wigilię Bożego Narodzenia 1707 roku) jej serce złożono w srebrnej urnie.

Pierwotnie jak wcześniej wspomniałam był to klasztor Sióstr Klarysek, który w 1270 r. ufundowała Księżna Anna, wdowa po Henryku Pobożnym. Aż 11 jego opatek wywodziło się z rodu Piastów. Klasztor, początkowo drewniany, potem murowany romański, a od XIV w. gotycki, zgromadził skarby kultury. Kaplica klasztorna stała się od XIV w. Mauzoleum Piastów Wrocławskich, ich żon i córek. Po sekularyzacji zakonu w 1811 r. klasztor przejęły Urszulanki, które do dziś opiekują się obiektem. Niestety budynki klasztorne uległy podczas II wojny światowej poważnym zniszczeniom. Zrujnowaną w czasie wojny główną nawę kościoła zdecydowano się przekształcić w Mauzoleum.

Obrazek: Wroclaw Henryk VI plyta nagrobna 1335„. Licencja: Domena publiczna na podstawie Wikimedia Commons.