Muzeum Architektury we Wrocławiu. Muzeum jest członkiem-założycielem Światowej Konfederacji Muzeów Architektury (ICAM).

Muzeum mieści się w pobernardyńskim zespole klasztornym z XV wieku, który składa się z kościoła św. Bernardyna ze Sienny i czworoboku klasztornego wokół wirydarza, powstało w 1965 roku i jest jedyną tego typu placówką prezentującą dorobek myśli architektonicznej i przestrzennego kształtowania otoczenia człowieka. Jako jedna z nielicznych zachowanych budowli średniowiecznych tego typu na Śląsku, należy do najcenniejszych zabytków Wrocławia. Od 1965 roku mieści się tu Muzeum Architektury, jedyne w Polsce, należące do elitarnego grona instytucji tworzących Światową Konfederację Muzeów Architektury (ICAM). Na szczególną uwagę zasługuje wirydarz, który – widoczny z wnętrz muzeum – przyciąga zwiedzających swoim niepowtarzalnym urokiem. Zbiory muzeum obrazują rozwój architektury bez ograniczeń czasowych i terytorialnych, wyróżniając jednak Polskę, dokumentują także życie i działalność architektów. Na zbiory muzeum składają się: zabytki kamienne architektury średniowiecznej i nowożytnej, w tym słynny Tympanon Jaksy (zabytek ten, pochodzący z lat ok. 1160-1163, jest najstarszym zachowanym w Polsce tympanonem fundacyjnym) z dawnego opactwa benedyktynów na Ołbinie oraz gotycki tympanon z Veraikonem; największa w Polsce i jedna z cenniejszych w Europie kolekcja witraży i oszkleń, m.in. romański witraż z Ezehielem, gotyckie witraże z XIV wieku, witraże renesansowe, manierystyczne, secesyjne i w stylu art deco; dzieła architektonicznego rzemiosła: płytki okładzinowe i podłogowe, okucia stolarskie, kominki i piece, klamki, kafle, płytki posadzkowe, szyldziki, kraty i inne przedmioty trwałego wyposażenia architektury; ikonografia dawnej architektury: grafiki, rysunki i obrazy przedstawiające architekturę; projekty, szkice i modele ilustrujące kolejne procesy powstawania dzieła architektonicznego; projekty architektoniczne polskich i światowych twórców architektury np. kolekcja projektów Romualda Loeglera (lata 80.); zbiory dotyczące polskiej i obcej architektury, w tym dokumentacja życia i twórczości polskich architektów.

Chronologiczny układ eksponatów pozwala prześledzić różnorodność form i przemiany stylowe zachodzące przez wieki, od wczesnego średniowiecza aż do 1 połowy XX w. Obiekty pochodzą nie tylko z terenu Śląska, ale także z innych regionów Polski i Europy. Na wystawie prześledzić można rozwój techniki zdobienia okien od najstarszego witraża z około 1190 roku, poprzez witraże gotyckie, nowożytne witraże gabinetowe, historyzujące z XIX w., aż po dwudziestowieczne witraże secesyjne i w stylu art deco.

Muzeum jest członkiem-założycielem Światowej Konfederacji Muzeów Architektury (ICAM). Spełnia ważną rolę jako instytucja kulturalna, w której odbywają się – poza wystawami – różne imprezy, jak: koncerty, pokazy teatralne, festiwale, spotkania, konferencje, odczyty, lekcje dla młodzieży szkolnej oraz promocje najnowszych technologii związanych z architekturą. Oprócz ekspozycji stałej pokazywane są też wystawy czasowe sprowadzane z innych placówek krajowych i zagranicznych.

Obrazek: Wroclaw Muzeum Architektury„. Licencja: Domena publiczna na podstawie Wikimedia Commons.