Rakoń (1879 m n.p.m.) (słow. Rákoň), Tatry Zachodnie. Piękne widoki głównie na potężne Rochacze szczególnie jesienią, gdyż okolica mieni się wówczas bogatą paletą barw.

Rakoń to szczyt o wysokości 1879 m n.p.m. w Tatrach Zachodnich. Rakoń to jeden z trzech, obok Grzesia i Wołowca, niezwykle charakterystycznych szczytów, leżących w jednej linii, na grani wychodzącej z tego ostatniego. Zazwyczaj, ze względu na niedużą odległość i dobrze rozbudowaną sieć szlaków, są one zwiedzane jednocześnie. Przez jego wierzchołek przechodzi granica polsko-słowacka. Zbocza Rakonia opadają do trzech dolin – od strony słowackiej do Doliny Łatanej i Doliny Rohackiej, natomiast od strony polskiej do Doliny Chochołowskiej. Od sąsiadującego z nim od północy Grzesia (1653 m n.p.m.) oddzielony jest Łuczniańską Przełęczą (1602 m n.p.m.), a od znajdującego się na południu Wołowca (2064 m n.p.m.) – Przełęczą Zawracie (1863 m n.p.m.).

Rakoń zapewnia szerokie widoki na szczyty Tatr Zachodnich (na polską i słowacką stronę, głównie na potężne Rochacze). Zwłaszcza spoglądając w stronę Słowacji, można nacieszyć oko widokiem Rohaczy, które – ze względu na skalistą budowę – zdecydowanie wyróżniają się na tle pozostałych, łagodnych grzbietów Tatr Zachodnich. Wycieczkę na Rakoń warto odbyć zwłaszcza jesienią, gdyż okolica mieni się wówczas bogatą paletą barw. Odpowiadają za to – rosnące tu – różne gatunki roślin – od rudego situ skuciny, przez fioletowe wrzosy i jasnoczerwone krzewy borówek, aż po ciemnozielone kępy kosówki.

Prowadzi do niego żółty szlak z Polany Chochołowskiej do Grzesia, a następnie od Grzesia przechodzi w szlak niebieski. Można do niego dotrzeć również zielonym szlakiem z Polany Chochołowskiej przez Wyżnią Dolinę Chochołowską, a następnie w prawo szlakiem niebieskim w kierunku Grzesia.

Stoki Grzesia i Rakonia (szczególnie od strony słowackiej) są mocno zagrożone spadającymi tu często lawinami.

Obrazek: Rakoń a1” autorstwa Opioła Jerzy – Praca własna. Licencja CC BY 2.5 na podstawie Wikimedia Commons.